SEQUANI

SEQUANI

popul. Galliae Belgicae ab Aeduis Arare fluv. divis. Horum loca hodie tenent Burgundiones, Gallice Ceux de la Franche Comte, ou les Bourguignons. Munsterus hos Sequanos dividit in Cisiuranos, quos in Obern Elsass et Sundgow statuit, et Transiuranos Eutropius l. 6. de Sequanis Cisiuranis: Helvetli qui nunc Sequani appellantur. Baudrando populi fuêre Galliae Lugdunens. inter Leucos ad Boream, Rauracos et Helvetios ad Ortum, Lingones et Aeduos ad Occasum, et Segusianos ad Meridiem. Horum tractus hodie Burgundiae Comitatus, vide ibi, pars Orientalis Burgundiae La Franche Comte. De iis sic Valesius: Cum Caesar in Galliam venit, Galliae totius factiones erant duae. Harum alterius principatum tenebant Aedui; alterius Sequani, quos a provinc. Romana se Narbonensi Rhodanus, ab Helvetiis mons Iura dividebat. Eorum ager optimus totius Galliae Caesari dictus, qui et l. 1. c. 6. 7. 9. illos cum Helvetiis ac Aeduis, tres potentissimos ac firmissimos populos vocat. Strab. Scquanos ab Ortu Rhenum, ab Occidente Ararim, qui illos ab Aeduis dividit et Lingonibus, attingere ait. Lucan. loc cit.

Optima gens flexis in gyrum Sequana froenis.

Plin. l. 4. c. 17. in Belgica, inter Mediomatricos et Rauricos, illos ponit, Ptolemaeo sub Helvetiis collocantur, quorum oppid. praecipuum Vesontio. Caesar Comment. loc. cit. eos cum Helvetins inter Celtas seu Gallos, tertiam partem Galliae incolentes, ponit: quod idem Strabo asserit. Post Caesarem Augustus Sequanos ac Helvetios ademit Celticae, seu Galliae Lugdaunensi, atque Belgicae assignavit; sicut idem Aquitaniae Caesaris, admodum angustae, 14. gentes inter Garumnam et Ligerim sitas adiecit, quae antea Celticae fuêre, idque operâ M. Vipsanli Agrippae, qui pictum in trabulis orbem terrarum populo Rom. spectandum proposuit in magnifica porticu, quae porticus Agrippae dicta, a sorore eius exstincti inchoata, et ab Augusto consummata est, teste Pliniô l. 3. c. 2. Unde provinc. Maxima Sequanorum, in qua Vesontio, civitas Equestr. Noiodnum et Basilia urbes Sequanorum, Aventicum Helvetiorum, inter Belgicae provincias a posterioribus Geographis recensetur, et ob id Germania tertia vocatur, ac secundae proxime subicitur. Dicitur autem provincia Sequanorum, a nobiliore populo, quem continebat. Maxima vocatur, non quod esset 17. Galliae provinciarum maxima et amplissima, sed quod una ex maximis: Notit. Gall. Post Iulii itaque inprimis Caesaris tempora longe lateque patuit, cum et Helvetiae pars illi tributa: postea Sequanos sub Theodosio iuniore destruxerunt Burgundiones, nomine quoque eorum abolitô, nisi quod exiguum in voce Sundgow, vestigium superest. A Sequano quodam Eructoni filio, Lemani nepote, Rege suo nomen populo Vaudi Chronica haesisse, referunt. Certe a fluvio Sequana, ut qui illorum fines non attingit, denominati neutiquam sunt. Amici populi Roman. dicuntur Plutarch. in Gaesare, non longe enim tum aberant ab Italia Transpadana, et Galliam Narbonensem ad Lemanum lacum et fluv. Rhodanum attingebant. Porta Sequanica, in urbe Cabillono fuit, quod ad Sequanos, qui Arari interfluente ab urbe hac Aeduorum dividebantur, duceret, dicta. Plura vide apud B. Rhenanum Rerum Germ. Nov- Antiqq. l. 1. cum Notis Cl. Ottonis ICti. Vales. Notit. Gall. Ioh. Bapt. Plantinum Helvet. Nov. antiq. etc. In vetustissima et emendatissima Notit. Galliae, a Iacob. Sirmondo, Hadrian. Valesio, et Andrea Chesnio scriptis suis inseta, Provinciae Maxim. Sequanorum hae civitates et castra adscribuntur: Metropolis civitas Vesontiensium. Civitas Equestr. Noiodunus. Civitas Elvitiorum Aventicus. Civitas Basiliensium. Castrum Vindonissense. Castrum Ebrodunense. Castrum Rauracense. Portus Abucini.